İçimde uzayan her yol,
Çıkar gider dosta doğru.
Nergis, ıtır, menekşe, gül,
Kokar gider dosta doğru...
Abdurrahim KARAKOÇ
Yolculuk bir niyetle başlar. Önce gitmek istersiniz ve bu sizde niyete dönüşür. Bir duygudur yaşadığınız. Aklınızda, kalbi-nizde bir vuslat -bir kavuşma- isteği doğar…
Niyetiniz amele dönüşür. Hazırlıklara başlarsınız. Yol için gerekli şeyleri hazırlamanın tadı ve heyecanını yaşarsınız. Yaptığınız her şey size gideceğiniz yeri hatırlatır. Ve gönlünüzün rabıtası olur hissettikleriniz.
Yol için her şey tamamdır. Siz artık bir yolcu olmuşsunuzdur. Niyet, hazırlık, araç, yol, istikamet ve hedef… Vuslat…
Gitmek için bir araca ihtiyacınız vardır. Belki araçsız da gidilir bir yerlere… Siz imkânlarınız ölçüsünde bir araç bulursunuz. Beşeri gayrette bir rahmet vardır. Beşeriyetiniz mutluluğa dönüşür. Size ait bir sunuş vardır gönlünüzde.
Yolcu için niyetle başlayan amelini hedefe götürecek istikamet lazımdır. İstikamet seni en doğru, en güvenilir yoldan hedefine götüreni belirlemendir. İstikamet de tamamsa, artık beklenen bir andır. Yola çıkış anı… Yolculuğu bir şeyler engeller korkusu, yola çıkma isteğinizi artırır.
Heyecan, mutluluk, korku, şaşkınlık karışımı duygularla yanınızdaki sizi uğurlamaya gelen arkadaşlarınıza bakarsınız. Onlarda da sizin duygularınıza, amelinize ortak olma isteği vardır. Selâmlar, el sallamalar… Ayağınız yerden kesilmiş, bir yolcu olmuşsunuzdur.
Aracınız muhabbetle ilerlerken, siz vuslatın heyecanını yaşarsınız gönlünüzde… Hasret vuslat içindir. Sevdiğinin kıymetini bilip, ona yönelmek için hasret ateşinde pişmek gerekir.
Yolculuğunuzda bütün hayırlı yolculuklardan izler taşırsınız…
Bütün varlığınızdan soyunup, işinizi, ailenizi bırakıp gidiyorsanız bir hicrettir yolculuğunuz…
Büyüğümüz “Allah için kim bir sokak değiştirirse, bu onun için hicrettir.” buyuruyor.
Hicret, Allah’tan gayrısından Allah’a gidiş değil midir? Niyetiniz Allah içinse ameliniz de Allah için olur.
Allah’ın evini ziyarete gitmek bir Müslüman için ne kadar önemliyse, Allah’ın yöneldiği bir kalbi, Allah’la dostluk kesbedip, Allah’ın râzı olduğu kullar arasına girmiş bir kalbi ziyaret etmek de o kadar önemlidir.
Yolculuğunuz Allah Resûlünün ekmel vârisi olan insân-ı kâmili hoşnut edecekse, O sizden razı olacaksa, bilin ki Allah da razı olacaktır.
Karınca misali hedefe varmak zor olsa da O’nun yolunda olmak kendi başına bir mutluluk ve bir huzurdur.
Fuzuli’nin “Su Kasidesi”nde sevgilisine kavuşmaya giden su misali içinizdeki coşkunluğunuz artmaya başlar… Yolda hiçbir yerde konaklamak istemezsiniz.
Ateşe koşan pervaneler gibi; aşkınız, muhabbetiniz sizi O’na yöneltmektedir. O’nun nazarına kavuşma isteğiniz içinizde büyüdükçe büyür. Kimin nazarına gittiğinizi bilirsiniz. Bu hisler yolculuğunuzun bütün meşakkatini alır, götürür sizden…
Maksûdunuza giden yolda tabelalardaki mesafe yakınlığı, sizin de kalbi yakınlığınız olur… Mesafeler yakınlaşır, siz de yakınlaşırsınız. Yolda dinlediğiniz her nağmeli söz buluşmanıza hazırlar sizi… Gönlünüz yumuşar, hislenir; bazen sevinçten ağlarsınız.
Şehir göründüğü zaman ve siz oraya yaklaştığınızda O da size gönül kapılarını açmıştır. Aslında davet edildiğiniz yer gönül şehridir…Gönül şehrinde, gönüller buluşmanın (kavuşmanın) heyecanını yaşamaktadır…
Kapıya vardığınızda Veysel Karanî’yi hatırlarsınız. Onun da sizin gibi uzaklardan gelişini, sevgilisi gönüller sultanı Peygamber Efendimiz’i görme isteğini siz de yaşıyorsunuzdur gönlünüzde…
Siz vuslattaki ayrılığı, ayrılıktaki vuslatı Veysel Karanî gibi anlayabilir misiniz bilin mez. Buna dayanamayacağınızı hissedersiniz…
Buluşmanıza çok az kalmıştır…
Siz bedeninizi ve gönlünüzü suyla arıttıktan sonra huzura çıkmak istersiniz… Gönül şehrinin gönül evinin has odasında, mürşidinizle berabersinizdir artık...
Yolunuzun sermayesi muhabbet ve aşktır.
GÜLZÂR-I HÂCEGÂN DERGİSİ'NİN 2008 TEMMUZ SAYISINDA YAYINLANMIŞTIR
