JoomlaLock.com All4Share.net

RASÛLULLAH’IN (sav) MİZAH YÖNÜ

Hz. Peygamber (sav), fıtratı gereği ölçülü davranan, güler yüzlü, sevecen, nükte ve latifelerden hoşlanan, zaman zaman şakalaşmayı seven bir insandır. Nitekim Kur’ân-ı Kerim’de O’nun bu vasfı için: “Allah’ın rahmetiyle Sen onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba ve katı kalpli olsaydın, şüphesiz etrafından dağılır giderlerdi.“ buyrulmaktadır. (Âl-i İmran,3/159)

Fakat şaka ve latifeler konusunda Hz. Peygamber’in her konuda olduğu gibi bir ölçü ortaya koyduğu bilinmektedir. Nitekim Ebû Hureyre’den rivayet edilen bir hadisi şerife göre ashaptan bazıları

Rasûlullah’a:
-Ya Rasûlallah, Sen bizimle şaka yapıyorsun, dediklerinde, Hz. Peygamber:
-Ben (şaka bile olsa) sadece doğruyu konuşurum; Hak’tan başka bir şey söylemem... buyurmuştur. (Tirmizî,Birr 57,Hadis no:1991) Burada söz konusu olan, yapılan şakaların mutlaka doğru unsurlar taşıması ve kırıcı olmamasıdır.

Hz. Peygamber’in Çocuklarla Şakalaşması

Hz. Peygamber’in en çok şakalaştığı çocuklar, şüphesiz ki torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin idi. Onların ellerinden tutar, ayakları üzerine koyar, göğsüne çıkarır, kucaklar ve öperdi. Bazen onları omuzlarına bindirip gezdirirdi.

Bir gün Hz. Peygamber ashabıyla bir davete giderken yolda oynamakta olan Hz. Hüseyin’e rastladı. Öne geçerek kollarını açtı ve torununu çağırdı. Hüseyin gelmek istemedi, sağa sola kaçtı. Hz. Peygamber de gülerek onu yakalayıncaya kadar arkasından koştu. Yakaladı, onu sevdi, öptü ve ona hayır duada bulundu.
Cabir’den (ra) gelen bir rivayette ise, Hz. Peygamber Efendimiz, Hasan ve Hüseyin Efendilerimiz’i sırtına bindirmiş, dört el üzerinde yürümektedir ve onlara:

-Deveniz ne güzel deve, siz de ne güzel binicilersiniz.“ diye iltifatta bulunmuştur. (Kenzu’l Ummal)

Enes b. Malik de, 10 yaşından beri Hz. Peygamber’in hizmetinde bulunmuş bir sahabidir. Rasûlullah Enes’i gördüğünde ara sıra ona takılırdı:

-Ya Ze’l-uzuneyn (ey iki kulaklı) diye şaka yapar ve bazen da kâkülünü çekerek onu severdi.

Kendi Hanımlarıyla Şakalaşması

İbn Abbas’tan gelen rivayette bir adam Rasûlullah’ın nasıl şaka yaptığını sorması üzerine o da:

-Hz. Peygamber hanımlarından birisine geniş bir elbise giydirdi, bu elbiseyi giy, Allah’a şükret, eteğini de gelin eteği gibi bir sürü bakalım, buyurduğunu nakleder.

Hz. Aişe’den gelen bir rivayette O şöyle demektedir. “Bir defasında, Rasûlullah ile beraber bir yolculuğa çıkmıştım. O zaman zayıftım. Şişman değildim. Rasûlullah yanındakilere: “Siz önden gidin.“ buyurdu. Onlar epeyce arayı açınca, bana:

-Haydi gel, seninle yarışalım, dedi.

Rasûlullah ile yarış ettik. Ben O'nu geçtim. Ben şişmanlayıncaya kadar sesini çıkarmadı. Bu arada ben de bu hadiseyi unutmuştum. Yine Rasûlullah ile birlikte bir yolculuğa çıktığımızda, yanındakilere: “Siz önden gidin.“ buyurdu. Onlar ilerleyince de, bana:

-Haydi gel yarış edelim, dedi. Bu seferki yarışta O beni geçti ve:

-Ödeştik. diyerek gülmeye başladı.“

Numan b. Beşir’den: “Hz. Ebû Bekir, Hz. Peygamber’in huzuruna girmek için izin istediği bir sırada, kızı Hz. Aişe’nin Rasûlullah’a karşı içeride yüksek sesle konuştuğunu duydu. İçeri girdiğinde Hz. Aişe’nin üzerine yürüyüp onu dövmek istedi ve: “Rasûlullah’a karşı yüksek sesle konuştuğunu görüyorum. Bu ne hal?“ diye çıkıştı. Rasûlullah araya girip onu korudu. Hz. Ebû Bekir, dışarı çıkınca Rasûlullah Hz. Aişe’ye dönerek:

-Nasıl, seni babandan kurtardım mı? buyurdu. Aradan birkaç gün geçtikten sonra, Ebû Bekr, Rasûlullah’ın yanına gelmek için izin istedi. İçeri girdiğinde Hz. Peygamber’le kızı Aişe’nin iyi olduklarını görünce onlara:

-Ha şöyle, beni kavganıza soktuğunuz gibi, sulhünüze de ortak ediniz, dedi. Rasûlullah da:

-Biz de öyle yapıyoruz, diye cevap verdi. (Ebu Davud,Edeb,92)

Sahabilerle ŞakalaşmasI

Enes b. Malik’ten rivayet edilir ki: “Bir adam Rasûlullah’a geldi, onu devesine bindirmek istedi. Rasûlullah da:

-Biz de seni bir deve yavrusuna bindirelim deyince, adam:

-Ya Rasûlallah, ben yavru deveye nasıl bineyim? dedi.

Rasûlullah  da:

-Bütün develer bir ana devenin yavrusu değil midir? buyurdu. (Tirmizi, Birr, 57)

Yine Enes b. Malik’ten rivayet edilir ki, Enceşe isimli bir sahabi Veda Haccı dönüşünde Rasûlullah’ın hanımlarını taşıyan develeri sürmekteydi. Yanık sesi ve hızlı ritmiyle söylediği şarkılarla develeri koşturdu. Rasûlullah:

-Ey Enceşe! Yavaş sür billurları kırma,  dedi. (Darimi, İstizan, 65)

Rasûlullah burada hanımlar için son derece nazik ve kibar bir ifade kullanmıştır. Onların billur gibi şeffaf ve kıymetli olduğu kadar çok hassas olduklarını, hemen kırılıvereceklerini  vurgulamıştır.

Yine Enes b. Malik’ten: “Zahir adında bir bedevî çölden Rasûlullah’a hediyeler getirmişti. Döneceği sırada Rasûlullah da ona hediyeler verdi ve: “Zahir, bizim çölde yaşayanımızı temsil eder, biz de onun şehirde yaşayanını temsil ederiz.” buyurdu. O çirkin olduğu halde, Rasûlullah onu çok severdi. O alış veriş ederken

Rasûlullah arkasına dolandı kendisini göstermeden:

-Ben kimim? diye sordu.O da Rasûlullah’ı tanıdı. Rasûlullah da:

-Bu köleyi kim satın alacak? diye sordu. Adam da:

-Ya Rasûlallah, beni değersiz buluyorsun, dedi. Rasûlallah:

-Allah’ın kulu , kölesi değil misin? O halde O’nun katında değerin yüksektir, buyurdu. (Ahmed b.Hanbel,Tirmizi,Kandehlevi,3,1176)

Görüldüğü gibi Hz. Peygamber şakalarında telmih (anımsatma) ve tevriye (iki anlamlılık) sanatına oldukça fazla yer vermiştir.

Sahabinin Peygamberle Şakalaşması

Hz. Peygamber, torunları Hasan ve Hüseyin Efendilerimiz’i iki omzuna oturtmuş bir halde idi. Hz. Ömer bu durumu görünce Hasan ve Hüseyin’e hitaben:

-Altınızdaki binek ne kadar kıymetlidir? diye şaka yaptı. Hz. Peygamber de Hz. Ömer’e:

-Onlar da iyi binicilerdir, diye mukabelede bulundu. (Heysemi, a.g.e. 9,181-182)

Yine aynı şekilde bir başka olay da şudur: “Bir gün Hz. Hasan ile Hz. Hüseyin kaybolur, Hz. Peygamber uzun aramalardan sonra onları çok korkmuş bir halde bulur, onları sever, öper, okşar ve her ikisini de omuzlarına alıp geri getirirken yolda Selman’a rastlar. Selman da Hasan ile Hüseyin’e hitaben:

-Ne mutlu size, ne güzel de bineğiniz var. diye takılır. Rasûlullah ise ona:

-Onlar da iyi binicidirler. Babaları ise onlardan daha da hayırlıdır. cevabını verir.

En şakacı sahabilerden olan ve Hz.Peygamber’i çok seven Nuayman, Medine’ye iyi bir şey geldi mi hemen alır ve onu Rasûlullah’a hediye ederdi. Yine bir gün çarşıya nefis bir bal geldiğini gördü. Hz. Peygamber’e getirip hediye etti. Ancak balın parasını vermemişti. Satıcıyı Hz. Peygamber’e getirdi ve O’ndan parasını almasını istedi. Hz. Peygamber de ona:

-Hani hediye etmiştin, deyince Nuayman:

-Ya Rasûlallah! Bu güzel balı Senin yemeni çok istedim, param olmadığı için böyle yaptım, dedi. Hz.Peygamber de gülerek adamın parasını ödedi...

Kaynak: Prof. Dr. İsmail Yakıt, Hz. Peygamber’i Anlamak


GÜLZÂR-I HÂCEGÂN DERGİSİ'NİN 2010 NİSAN SAYISINDA YAYINLANMIŞTIR

 

gh logo           rahiask gri         rahiask logo             google play

Top
bursa escort , escort bursa , izmit escort , van escort