Sayı: 144 - Aralık 2019
Muhterem kardeşlerim, sizlerle birlikte bir yılın daha sonuna geldik. İnsanlık ve özellikle İslam dünyası açısından birçok olayların yaşandığı daha çok acılarıyla, müstekbirlerin zulümleriyle hatırlayabileceğimiz bir seneyi geride bıraktık. İslam coğrafyasının parçalanması için sürekli plan yapan ve bir kısmını uygulamaya devam eden ehli küfür projelerini uygulamaya devam ediyor. Kan ve gözyaşı dinecek gibi görünmüyor.
Bizim cephemize bakınca Rabbimizin (cc) buyurduğu gibi “oyun ve eğlenceden” başka ciddi bir hareket yok. Artık düşmanlarımızın içimize soktuğu fitneleri o kadar özümsedik ki, onlar artık Allah’ın (cc) emirlerine ters olmuş, Efendimizin (sav) “usve-i hasene” olan ahlakına uymamış, artık müslümanların geneli için bir şey ifade etmiyor. Batılılara yaranmak, onların gazabını üzerimize çekmemek için, köhnemiş fikirlerini allayıp-pullayıp insani erdemler adı altında birbirimize gücümüze göre ya dayatıyor, ya da tavsiye ediyoruz.
Artık hiç kimse “sizde çok karamsarsınız” demeye kalkmasın. Müslüman bir memlekette Müslümanların çoğunlukta olduğu bir vatanda devletin en üst perdesinden İslam’ın emrettiği güzel ahlakın dayatma olduğu söylenebilmektedir. Allah’ın ayetleri gayet açıkken cinsiyet eşitliği zırvası altında evli bir erkeğin evinde hanımına, kızına, oğluna İslam ahlakına göre yaşamasını telkin bile edemeyeceğini, müslümanın evinin mahrem alan olamayacağını, yani bir kişi hanımını veya kızını -affedersiniz- uygunsuz halde gördüğünde müdahale edemeyeceği fikrini bizlere dayatmaya çalışarak, adeta İslam ailesini kökünden dinamitlemeye çalışıyorlar. Maalesef ki, bunu da bizden birilerine yaptırıyorlar.
Bu mudur karamsarlık?
Türkiye gibi Selçuklu ve Osmanlı gibi maneviyatını tamamen Kitabullah’tan ve sünneti Rasulullah’tan alan, peygamber sevgisi aşk derecesinde yaşanmış olan bir ecdadın torunlarının memleketinde “yalancı bir peygamber”i binlerce kişi ihtişamlı bir törenle gömebiliyorlar.
Bu mudur karamsarlık?
Gençliğimiz kendi köklerinden tamamen kopmuş, artık Avrupa’yı, Amerika’yı da geçip ta Uzakdoğu ülkelerinin danslarıyla, müzikleriyle heder oluyorken, camilere çağırdığımızda kulak ardı edip, statları, sinemaları, kafeleri, fuhuş mekanlarını tercih ederken,
Bu mudur karamsarlık?
Yıllardır müslümanlar tarafından kurulan partilere oy verdik. Her seferinde güçlendiklerinde ya sistemin gerçek sahipleri tarafından engellendiler, ya da İslami fikirlerinden takiye adı altında uzaklaşıp bizleri hayal kırıklığına uğrattılar. Oyları biz verdik, ürkmesinler diye hep laik kafalıların veya menfaatperestlerin arzuları yerine getirildi. Asli unsur olan müslüman halk hep onları beslemek için yükün altında kaldı. Şimdi yine bazı aklı evveller, yeni partiler kurup hem Türkiye Müslümanlarını iyice bölmek, hem de Müslümanların maddi kaynaklarını heba etmek için sahne alıyorlar. Yüzde elli beşlere varan oy çokluğuyla iktidara gelen bir parti bu gün müslümanların kazanımlarını koruyamıyorken, yüzde üçün altında bile oy almaları mümkün görünmeyen bu yeni yetme partiler ne işe yarayacaklar. Müslümanların oylarını bölüp CHPKK’nın aradan çıkmasına sebep olmayacaklar mı?
Şimdi Allah için oturup biraz düşünmeyelim mi? Rabbimizin “Nereye gidiyorsunuz” ikazına mazhar olmuyor muyuz? Bizler bu duyarsızlıkla nasıl Rabbimizin rızasını kazanacağız, anlamak mümkün değil. Cenab-ı Hak ayeti kerimede önce nefsimizi ateşten korumamız gerektiğini buyuruyor. Yıllar geçiyor, her an her saniye bizi ölüme yani hesaba götürüyor. Bu halimizle O ince hesaplardan nasıl geçeceğiz. O gün Rabbimiz (cc) bizden yüz çevirdiğinde kime gideceğiz. Dünyada hep Allah Rahman ve Rahimdir, affeder, bağışlar diye tek taraflı baktık. Orda durumlar farklı tecelli ederse ne yaparız.
Onun içindir ki, henüz hayattayken üzerimize düşen her ameli en güzel şekilde yapıp Rabbimizi razı edecek ameller tedarik edelim. Sonra ümitle O’nun (cc) kapısına iltica edelim.
Bilelim ki, O (cc)erhamurrahimindir.
