MEHMED FEYZİ PAMUKÇU (KALAYCI MEHMED EFENDİ) 1912-1990

“İhlâsla âmâl-i sâlihaya (güzel işlere) muvaffakiyet, mârifetullah kesbi, kemâl-i îmân iktisâbı, bir de tevâzû, ihlâs, hilim, tevekkül, teslim, kaza ve kadere rızâ gibi ahlâk-ı hasene kazancı şartıyla, ne gençlikten ne de ihtiyarlıktan şikâyet edelim.” (Mehmed Feyzi Efendi)

Dilediğine hidayet edici, dilediğini kurtuluşa erdirici yegâne merci, âlemlerin Rabbi olan Yüce Mevla’mıza hamdü senalarımızı, O’nun (cc) Kitab-ı Kerimi’nde “üsve-i hasene-en güzel örnek” diye taltif buyurduğu Efendimiz Aleyhisselatü Vesselam’a sonsuz salât ve selamımızı, Cenabı Hakk’a vuslat menzili olan sırat-ı müstakim caddesinin kilometre taşları mesabesindeki evliyaullah hazeratına da gönülden hürmetlerimizi sunarız.

Kâinatın yaratılışından itibaren Âdem Aleyhisselam’la birlikte her peygamber dünyaya geldikleri zaman insanları o hidayet menbaına çağırmaya, onları Cenabı Hakk’a sevk etmeye çalışsalar da o caddenin en büyük yol göstericisi, hatta İslam şeraitinin (inne’d-dine indallahi’l-İslam-Allah katında tek geçerli din olan İslam) kendisine verilmesi hasebiyle adeta sahibi, yine Kur’an-ı Kerim’in ifadesiyle yolumuzu aydınlatan ışık “siracen münîr-nur saçan kandil” olan Efendimiz Muhammed Mustafa’dan sonra da O’nun (sav) varisi ekmelleri, Allah dostları insanların hayatlarına yön vermeye çalışmış, Kâinatın Efendisi’ne varis olmaları hasebiyle adeta birer kandilcik olarak önümüzü aydınlatmışlardır.

Kastamonu da bağrında medfun bulundurduğu yaklaşık on yedi bin evliya ile bu kandillerin ülkemizde en çok aydınlattığı illerden bir tanesi olmuştur. Milli şairimiz merhum Mehmed Akif Ersoy’un hayatından bahsederken de ifade etmeye çalıştığımız gibi özellikle onun vaazlarının da etkisiyle Milli Mücadele yıllarında ülkemizin kurtuluşu ve din-i mübin-i İslam’ın selameti için gayret sarf etmiş ve bu uğurda en fazla şehit veren illerimizden bir tanesi olmuştur.

Kastamonu’nun bağrından çıkan mânâ erlerinden bir tanesi de Mehmed Efendi’dir. 18 Mart 1912 yılında Pamukçuzâde İzzet Efendi ile Hâfıze Âişe Hanım’ın evlatları olarak Kastamonu’nun Hepkebirler Mahallesi’nde dündaya gelmiştir. Neseben seyyid olmakla birlikte aileleri ilme intisab etmiş, etraflarınca da halis mümin olarak bilinen kimselerdir. Böyle bir ailnin huzur dolu ve bereketli yuvasında dünyaya gelen Mehmed Feyzi Efendi, daha küçük yaşlarda ilim tahsiline başlar. Cenabı Hakk’ın kendisine bir lütfu olarak ilme merakı pek ziyade ve kabiliyeti de fevkalede olduğundan daha küçük yaşlardayken arkadaşlarının arasından ayırt edilmeye başlanır.

Henüz altı yaşındayken hıfzını tamamlayan Mehmed Feyzi Efendi, daha sonra kıraat-ı seb’a, Arapça, fıkıh ve âdab ilimlerini o tarihler Kastamonu vilayetindeki meşhur hocaefendilerden ahzeder.

1935 ila 1938 yılları arasında İstanbul’da askerlik yapmış, buradaki zamanlarını da bir fırsat bilip boş geçirmeyerek ilim tahsiline devam etmiş, Nevşehirli Hacı Hayrullah Efendi, Seyyid Abdülhakim Arvasî ve Hüsrev Hocaefendi gibi âlimlerden tefsir ve hadis ilmini vakti nisbetinde ilerletmek için gayret etmiştir.

Askerlikten sonra yine Kastamonu’ya dönmüş ve Bediüzzaman Hazretleri ile tanışmıştır. Bu tanışma bütün hayatını değiştirmiş, kendilerinin birçok insan tarafından tanınmasına ve ean anılmasına vesile olmuştur. Said Nursi Hazretleri ile tanışması hakkında çeşitli rivayetler anlatıla gelir. Kimileri askerlikten döndüğünde hemen, kimileri bir yıl sonra bu buluşmanın gerçekleştiğini ifade ederken, bu tanışmayı çeşitli menkıbelerle süsleyenlerin de olduğunu unutmamak lazım.

Zaten ilim ehli bir zat olan Mehmed Feyzi Efendi, Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri ve Risale-i Nur’larla tanıştıktan sonra bambaşka bir insan olmuş, gerek telifte gerek nüshaların çoğaltılmasındaki gayretleri, üstada hizmeti ve üstadla birlikte çektiği sıkıntıları, onun gün-be-gün pişmesine vesile olmuştur. Kendileri Bediüzzaman’ın “sır katibi” olarak da bilinir, zaten bu yakınlıktan neşet etse gerek Fevzi olan isimlerini de Feyzi olarak yine üstad değiştirmiştir.

Ümmetin, bilhassa da gençlerin bilinçlenmesi yolunda iman ve Kur’an hizmeti kem gözlülerin dikkatini çekmiş, ellerindeki imkânı el verdiğince üstad Bediüzzaman ve talebelerinin aleyhinde kullanmışlardır. Bu zulüm çerçevesinde işledikleri hiçbir suç olmamasına rağmen 1943 yılında Denizli, 1948 yılında da Afyon hapishanelerinde üstadı ile birlikte tutuklu bulunmuşlardır. Mahkemelerde yapmış olduğu meşhur müdafaaları risalelerde mevcuttur.

1957 senesinde kendisi gibi o pâk nesebe mensub, seyyid bir aileden olan Melek Hanımefendi ile evlenir. Bu evlilikten biri erkek olmak üzere beş çocuğu dünyaya gelir.

Üstad Bediüzzaman Hazretleri ile tanıştığı günden onun vefatına (1960) kadar yanından neredeyse hiç ayrılmayan Mehmed Feyzi Efendi, gönül verdiği efendisi dünyalarını değiştikten sonra evinde adeta münzevi bir hayat yaşamıştır.

Bütün Müslümanları kapsayan bir birlik düşüncesinin sahibi olan Mehmed Efendi, hiçbir zaman İslam’a zarar getirecek tartışmalara katılmamıştır. Daima bunların dışında kalmayı tercih etmiştir. Lazım olmadıkça evinden dışarıya çıkmamış, yurdun dört bir yanından gelen Bediüzzaman ve Risale-i Nur âşıkları ile dertleşmiş, onlara üstad ile geçen o güzel günlerden bahsetmiş, yapmış olduğu sohbetler ve İslami telkinleri ile gönüller yeşertmeye gayret etmiştir.

Mehmet Feyzi Efendi, birçok öğrenci yetiştirmiştir. Öğrencilerinin arasında her sınıftan insanı bulmak mümkündür. Daima milletine karşı sevgi ve itimat beslemiştir. Ondaki millet sevgisi hep İslami ölçüler içinde kalmıştır.

Bütün bir ömrünü adeta melek-misal geçiren ve daima İslamî ölçülere ve sünnet-i seniyyeye mutabık bir hayat süren Feyzi Efendi 1990 yılında dünyasını değişmiş ve Rabb-i Rahimi’ne kavuşmuştur.

Bu yazımızı yazarken kastamonur.com, muzafferdeligoz.blogcu.com adlı internet adreslerinden istifade ettik. Teşekkür ederiz.