BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM...
Gülzâr-ı Hâcegan Dergisi'nin Temmuz 2014 sayısı çıktı.
HÂCE HAZRETLERİ’NİN (ksa) “ÜMİDE VESİLEYİ KATIK YAPMAK” Başlıklı sohbetlerinde: "Hz. Âdem dünyaya geldi, bir rivayet 70, bir rivayet 200, bir rivayet 70 bin, bir rivayet 200 bin sene -değişik rivayetler var Allahu âlem- ağladı, pişmanlığını ifade etti, hasretini dile getirdi. Aslî bir vatandan gurbete gelmişti. Cenneti âlâdan esfel denilen aşağıların en aşağısı; temiz olmayan “dünya – denî” denilen bir mekâna gelmişti. Sürgünde idi. O da kendince adeta rabbimizin “Hâżâ sırâtun musteqîm” buyurduğu o doğru yolu bıraktı. Hevasının yoluna girdi. Cenâbı Hak bu yollara girme buyurdu ona. Lâ teşbih, cennetin bu sokaklarına girme, buyurdu. Kimi suçlayabilirdi ki kime kızabilirdi ki?.. Mevlâ ile hasretini paylaşmaya başladı. Ağladı… Ağlarken sevgisini kaybetmedi. Bakın Allah’a ağlıyordu, O’nu sevdiği için, O’na duyduğu hasretten ağlıyordu. Oradaki ortam nasıl bir ortamdı bunu bilemiyoruz ama belki her saniye, her salise Cenâbı Hakk’ı müşahede ediyordu, Cenâbı Hakk’ı seyrediyordu. Öyle bir yere geldi ki lâ teşbih kuşun uçmadığı kervanın geçmediği bir yer. Hak’tan mahrum oldu. O sevgisi, Allah’a olan aşkı onu zâru zâr ağlatıyordu. Ağlarken ümidi vardı. Bir gün tövbemi kabul edecek diye tövbe ediyordu. Bir gün bu hasrete cevap verecek, karşılık verecek, belki yeniden beni davet edecek diye ümitle ağlıyordu.
Biz de Âdem’in evlatları olarak sevgiyle ve ümitle rabbimizin rızasına, likasına yönelelim. Hatalarımıza biz de ağlayalım. Âdem olmamızın gereği. Ağlarken de ümitvar olalım. Gözyaşlarına merhamet edecektir.
Âdem aleyhisselamın bir vesilesi vardı, ağlayarak bir yandan şöyle diyordu. Ya rabbi ben cennetten arşa bakarken arşın her yerinde la teşbih serlevha gibi, büyük levhalar halinde, billboardlarda, “Lâ ilâhe illallah Muhammeden Rasûlullah” diye bir ifade görüyordum. Dikkatimi çekiyordu ya rabbi. “Lâ ilâhe illallah” anlıyorum, Senin zatındır. Senin zatının ortağı, benzeri, misli, dengi mümkün değil yarabbi… Ama Seninle birlikte kayda geçen, Seninle birlikte yazılan bu “Muhammed Resûl” kimdir ya rabbi, onu merak ediyorum. Cenâbı Hak da ona buyurur ki: “O senin ve şu anda senin üzerinde bulunduğun
dünyanın ve senin çıkarıldığın cennetin; maddi manevi her türlü mekânın ve imkânın varlık sebebidir. Senin neslinden gelecek bir peygamberdir.” Âdem aleyhisselâm daha da meraklanır. Neslimden bu kim ki Allah’a bu kadar yakın, O’nun ismi Allah’ın ismiyle birlikte yazılıyor. Acaba neslimden bunun gibi daha kimler gelecek merak ediyor.” Buyuruyorlar.
Netice-i Meram bölümünde de Vahdettin ŞİMŞEK, “Orucumuzu Havasın Orucuna Benzetmeliyiz”; ve Abdulkadir VİSALİ; “Kur’an İle İnsan İkizdir” başlıklı makalelerini okuyucularımızla paylaşıyorlar.
DERGİMİZİN DİĞER YAZILARI İSE ŞÖYLE:
Tamer DOYMUŞ – Şehri Sıyâm
M.Yaşar GENÇ-Mimarbaşı’na Arzuhâl
Sâlik-i İrfân – Hz. Ömer’in soruları, Hakk’ın Cevapları
Veysel ÖZSALMAN – Peşin Hükümler Ve Düşük Benlik Algısı
Fahri BERK – Hucurat Sûresi
İrfan AYDIN –AFGANİSTAN DOSYASI-2
Dilhûn Aşık – Hayatın Besmelesi İnsanı Kâmildir
Süleyman TALAN – Mucize Ve Kerametler Haktır
Yûsuf-i Kenân – Kardeşinin Açığı Senin Yarandır
Taha TAVACI – Cemaat Bâb-ı Rahmettir
Şeb-i Vuslat – HZ. Rübeyyia Bint Muavviz (ra)
Nurten ÖZEN- Mü’min İki El Gibidir
Kübra ARDAHANLI – Hz. İnsan’ın Koruması Ve Gönül Muhafazası
Rabbimiz Celle ve Âlâ cümlesinden razı olsun, ümmet-i Muhammed’i müstefid kılsın. Âmin…
“Mü'minin Hayatı Ta’lim, Tatbik Ve Tebliğden İbarettir” anlayışıyla hizmetine devam eden Gülzâr-ı Hâcegân Dergisi’nin bir sonraki sayısında buluşmak üzere Allah'a emanet olun...
