Sayı : 102 - Haziran 2016
Muhterem kardeşlerim, daha dün gibi uğurladığımız ramazanı şerife yeniden kavuşmanın neşesi içindeyiz. Bizim gün sayısı olarak uzun, fakat geliş açısından kısa hissetmemizi, geçen ramazanı şerifte Rabbimize “Ya Rabbi! Bu mübarek günlerden ayrılmak bizlere hüzün veriyor. Bize yeniden ramazanı şerife kavuşmayı nasib buyur!” şeklinde niyazımızın bir cevabı olduğunu düşünüyoruz.
Rahmetin, bereketin ve günahlardan affın bol olduğu bu ayda, bizleri affetmek için -la teşbih- adeta bahane arayan Rabbimizi hoşnut etmek ve Efendimiz’i (sav) ümmeti ile fahırlandırmak için tevazu ve mahviyetle kulluğumuzun en güzelini yapmaya gayret edelim. Bir şiirinde Üstad Necip Fazıl:
Karagöz seyri değil, gözyaşı dökme ayı;
Bilinmezi bilirler, bilseler ağlamayı…
buyuruyor.
Evet, eğlence ayı değil ramazanı şerif, tefekkür, tezekkür ve teşekkür ayıdır. Nefsimizi sağlam bir muhasebeye çekip hizaya getirme ayıdır. Oruç ibadetiyle yeme, içme, şehvet gibi arzulardan sıyrılıp her şeyimizle Rabbimize yönelme ayıdır. Kadir Gecesi’ni idrak ederek Kur’an’la hayatımızı bütünleştirme ayıdır. Kamilen bu duygularla hareket ederek bayramla birlikte Rabbimize vuslat ayıdır.
Bir diğer yönüyle ramazanı şerif, cûşa gelen manevi halimizle ve uhuvvet duygularıyla ihvan-ı dinimizi düşünme ayı olmalıdır. Çevremizdeki ihtiyaçlı, ihtiyaçsız tüm kardeşlerimizle görüşmeli, dertleşmeli, fikirleşmeli ve yardımlaşmalıyız. Dünya üzerinde zulüm gören, ezilen, yok sayılmaya veya yok edilmeye çalışılan kardeşlerimizi gerek maddi yardımlarımızla, buna gücümüz yok ise dualarımızla desteklemeliyiz. Yanlış düşüncelerle birbirlerine düşman olan ve birbirlerinin kanını dökmekten çekinmeyen kandırılmış müslümanları elimizden geldiğince uyarmalıyız. Haksız olanlarına Hakk’ın emirlerini hatırlatmalıyız. Karşımızda bizi yok etmeye çalışan düşmanlarımız varken, aramızda halledeceğimiz meseleler yüzünden onları güçlendirmemeliyiz. Bu düşüncelerle sizleri Allah’a emanet ederken, hepinizin ramazanı şerifini tebrik ediyoruz. Son olarak milli şairimiz Mehmet Akif’in niyazına hep birlikte amin diyerek dergimize başlıyoruz:
Yâ Rab, şu muazzam ramazan hürmetine,
Kaldır aradan vahdete hâil ne ise.
Yâ Rab, şu asırlarca süren tefrikadan
Artık ezilip düşmesin ümmet ye’se
Mâdâm ki verdin bize rûh-ı nevîn
Yâ Rab, daha bir nefha-i te’yîd insin.
